Niezauważalnie zaczęłam chodzić po drzewach. Co jakiś czas słyszałam chichoty i szmery "uciekinierów". Po blisko godzinie natknęłam się na ludzi.
-Czyli co, jutro o tej samej porze się tutaj spotykamy.
-Jasne.
-Dwa koty To niezły wynik...
Usłyszałam za sobą jakiś szmer. Odwróciłam się i instynktownie wbiłam pazury w gardło. Okazało się, że był to człowiek. Pobiegłam do Brave. Kiedy ją znalazłam zaczęłam spokojnie mówić.
-Jest już o jednego człowieka mniej, przyjadą jutro o tej samej porze i mają dwójkę naszych...
(Brave)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz