Nuda..nuda...nuda...zaraz! Nie...jednak znowu nuda...
Leżałem na skałach obserwując tereny. Nagle usłyszałem za sobą kroki. Tak chodzi tylko Brave. Usiadła obok mnie, zamieniliśmy dwa słowa, i tak, jakby nie chcący- chociaż wiem, że specjalnie- zaczęła mówić o wojnie.
-Co o tym myślisz?- spytała niby bez przejęcia, ale po jej minie widać było, że czeka na odpowiedź
-Brave...- powiedziałem oskrżycielskim tonem, i zmrużyłem oczy
-Znaczy że...nie??
-Brave! Nie znasz mnie? Jeszcze się pytasz?
<Bravciu?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz